دوباره مرغ دلم هوای کربلا کرد........هوای کوی یار کرد.....دوباره سیل اشک جاری شد به یاد کرب و بلا........سرزمین نینوا........دوباره دلم پرکشید به سوی زینب که داغ 7 برادر دید..............دوباره به یاد لب تشنگان باغ بهشت افتادم..............به لاله گلگون نشکفته علی اصغر .........از دور جوانی رویت می شود...اری او خود پیغمبر ...........نه شبه پیمبر است علی اکبر .............. بوی

عشق می اید..بوی وفا ..............جوانمردی و غیرت..............اری بوی حضرت عباس به مشام می رسد عطرش همه جا را پر کرده..........خدایا چه چه غوغایی است در کربلا .............72 پروانه به دور شمعی می گردند.......اه حسین جان.............از تو چه می توان نوشت واژه پیش تو کم می اورد از گذشت از ایثار از عشق و لطف و محبت از جود و کرم...............از چه بنویسم مولا -

حسین جان تو مظهر عشق عالمی ........ا زخون تو که اسلام را تا ابد برافراشت..........چه می توان گفت ..........هرچه قدر از تو بنویسم کم است.......تو پسر زهرای اطهر هستی مادری که لحظه شهادت به بالینت امد...........چه قدر داغ فرزند دیدن سخت است - . -

 اری کربلا بهشت گم شده روی زمین است که داغ 72 یاس بهشتی را دید.........تا ابد نام حسین بر زبانمان.......................نه بلکه بر قلب هایمان حک شده است .......... -